“We hebben de dubbel!”, roept Michel. De coach is trots op zijn meiden. En de meiden zijn trots op hem. Verdediger Demi de Graaf: “We hebben weer ontzettend met je gelachen dit seizoen. En we zijn twee keer kampioen. Wat willen we nog meer! “ Aanvoerder Lorna van Rooijen: “Met voetbal is Michel altijd serieus. Maar hij is ook in voor een geintje. Precies wat wij nodig hebben. Kijk maar naar de resultaten.”
Erin geloven
En die resultaten mogen er zijn. Michel: “De eerste wedstrijd van de competitie was tegen VV-Noordwijk. Die wonnen we. Na afloop zei de trainer van Noordwijk tegen me dat we kampioen gingen worden. Die man is niet helemaal goed, dacht ik bij mezelf. Hoe kun je dat nou na één wedstrijd zien. Maar na een aantal wedstrijden gingen we er zelf ook in geloven. Hij kreeg gelijk. We wisten bijna alles te winnen.”
Serieus
Een speciale supporters bus reed vrijdag vanaf de DoCoS-parkeerplaats met een groep supporters naar RKVV Westlandia in Naaldwijk. Op neutraal terrein troffen we onze tegenstanders uit Zuidland. Bij aankomst wordt direct duidelijk dat we dit serieus moeten nemen. Onze grensrechter Piet de Graaf, die dit seizoen alle (!) wedstrijden van de dames vlagde, hoeft niet aan het werk vanavond. Drie KNVB-officials staan klaar om de wedstrijd te begeleiden.
Handsballen
De DoCoS-vrouwen trappen af zonder Iris Dijkstra, zij raakte tijdens de warming-up helaas geblesseerd. Na twintig minuten krijgt ze gezelschap van Britney de La Rie, ook zij raakt geblesseerd. Dat de scheidsrechter tot twee keer toe een handsbal van VV Zuidland in hun strafschopgebied mist, én niet ziet dat Maaike van Polanen binnen de zestien wordt neergehaald, zorgt er mede voor dat er in de eerste helft niet door ons gescoord wordt. Wel zorgt het voor de nodige irritaties in en om het veld. De scheidsrechter grijpt in en maant het publiek om minstens drie meter buiten de zijlijn te blijven. Omdat onze verdedigers en onze sluitpost Daniëlla Jansen het hoofd koel weten te houden, houden we zelf ook de nul.
